De van De

Aimer

Je t’aime, et avec ça l’urine et les menstrues

qui font ton corps sublime et détesté. Tu m’aimes,

et avec ça mes dents pourries, mon sperme jaune

et ma salive où flotte une odeur d’excrément.

Je t’aime, et avec ça tu n’as jamais compris

comment je refaisais, à ma folle mesure,

l’univers répugnant. Aimes-tu cette verge

ou cet esprit: la seule goutte que n’oses

ni essuyer ni boire? Intolérable amour

qui a besoin, pour l’interrompre, d’un poème

comme un bout de jambon avant que le coït

ne recommence! J’aime, et c’est toi, et c’est nous

que j’aime dans ma peur de me donner. Tu aimes,

dans notre coucherie, l’étreinte de la mort.

Beminnen

Ik hou van jou, en daarbij van de urine en de maandstonden

die je lichaam heerlijk maken en verfoeilijk. Jij houdt van mij,

en daarbij van mijn verrotte tanden, mijn gele sperma

en mijn speeksel waarin een geur van uitwerpselen drijft.

Ik hou van jou, en daarbij heb je nooit begrepen

hoe ik, naar eigen gekke maatstaf, het weerzinwekkende

heelal herschiep. Hou jij van dat lid

of van die geest: de enige druppel die jij niet durft

af te drogen noch te drinken? Niet te verdragen liefde

die, om haar te onderbreken, een gedicht nodig heeft

als het hieltje van een ham voordat de coïtus

weer begint! Ik bemin, en jij bent het, en wij zijn het

die ik bemin in mijn angst om me te geven. Jij bemint,

in ons gerampetamp, de greep van de dood.

Alain Bosquet

Vertaling Koen Stassijns

Uit

Ceci n’est pas une poésie

[Uitgeverij Atlas – Amsterdam/Antwerpen 2005]